Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ)

Written by
Rate this item
(1 Vote)

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ Δ.Ν.Τ


Η διεθνής Σύμβαση - Κοινοπραξία της ιδρύσεως του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και της Παγκόσμιας Τράπεζας έγινε με σκοπό την διαχείριση του παγκόσμιου εμπορίου και όλων των συναλλαγών των μελών τους .
Οι συμβάσεις - κοινοπραξίες αυτές επικυρώθηκαν από την χώρα μας με τον νόμο 766/1945 (ΦΕΚ Α 315 /1945) και την μετέπειτα τροποποίησή του με τον νόμο 1086/1980 (ΦΕΚ Α 256/1980) όπως ισχύει μέχρι σήμερα. Η κοινοπραξία αυτή είναι γνωστή ως συνθήκη του Bretton Woods.
Στην κοινοπραξία του Bretton Woods το έτος 1945 συμμετείχαν 45 χώρες. Σήμερα συμμετέχουν περίπου 193 χώρες. Τα κράτη αυτά ιδρύουν και αναθέτουν την διαχείριση και την εκμετάλλευση όλων των πόρων τους (λιμάνια ,αεροδρόμια , αποθέματα χρυσού , άυλους τίτλους, ορυκτό πλούτο, πολιτιστικό πλούτο, παραγωγικό πλούτο κ.λπ. δηλαδή οτιδήποτε διαθέτει κάθε χώρα) εις το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (Δ.Ν.Τ.) . Από την εκμετάλλευση του κοινού πλούτου της κοινοπραξίας αυτής υπό την αιγίδα του ΔΝΤ προκύπτουν κέρδη που θα μοιράζονται στους ανθρώπους. Για το άμεσο μοίρασμα των κερδών

δημιουργείται ένα σύστημα πληρωμών μέσω των κεντρικών τραπεζών, στις οποίες κεντρικές τράπεζες παραχωρείται ο λογαριασμός των Γενικών Πόρων του ΔΝΤ για άμεση χρήση .
Ορίζεται ως Ταμείο καταθέσεων (θεματοφύλακας) η Κεντρική Τράπεζα κάθε Χώρας, για την διευκόλυνση των τρεχουσών συναλλαγών . Όπως ρητά προβλέπεται στην κοινοπραξία αυτή, οι τρέχουσες συναλλαγές στην απλή μορφή τους είναι οι καθημερινές ανάγκες των ανθρώπων, είτε αυτές αφορούν επενδύσεις για ανάπτυξη πρωτογενών πηγών, είτε οιαδήποτε συναλλαγή εμπορίου, είτε για την κάλυψη δανείων, είτε πληρωμή λογαριασμών, τόκων, δαπάνες διαβιώσεως οικογένειας κ.λπ, χωρίς να τίθεται περιορισμός επί των ποσών, «απεριορίστως» όπως επί λέξει αναφέρεται στην Συνθήκη αυτή, προσφέροντας την οικονομική ευμάρεια στους ανθρώπους που είναι και ο βασικός σκοπός της κοινοπραξίας αυτής. Σημειώνεται με έμφαση ότι η σύμβαση αυτή δεν επιτρέπει σε κανένα μέλος εντός της χώρας του να προβεί σε πράξεις μεροληψίας ή παρεμπόδισης των συναλλαγών αυτών. Και πολύ σωστά διότι, θα ήταν αντίθετη στους σκοπούς της ιδρύσεως της κοινοπραξίας αυτής.
Κατά παράβαση της σύμβασης αυτής, μια οργανωμένη εγκληματική συμμορία εντός της χώρας αποκρύπτει σκοπίμως τα οφέλη της Κοινοπραξίας αυτής και με οικονομικά μέσα δολοφονεί σήμερα τους Έλληνες ανθρώπους.
Προς αποφυγή αμφιβολιών αναφερόμαστε στα άρθρα της κοινοπραξίας αυτής
Στο εισαγωγικό άρθρο παρ. ιι και ιιι της ανωτέρω διεθνούς συμφωνίας αναφέρεται (Ν. 1086/1980) :
« ιι Ίνα δύναται το Ταμείον να διεξαγάγη τας πράξεις και συναλλαγάς αυτού, το Ταμείον θέλει διατηρή ένα Γενικόν Τμήμα ως και ένα Τμήμα Ειδικών Τραβηκτικών Δικαιωμάτων....».
«ιιι Αι βάσει της παρούσης Συμφωνίας εξουσιοδοτημέναι πράξεις και συναλλαγαί θα διεξάγονται μέσω του Γενικού Τμήματος αποτελουμένου συμφώνως προς τας διατάξεις της παρούσας Συμφωνίας εκ του Λογαριασμού Γενικών Πόρων, του Ειδικού Λογαριασμού Εκταμιεύσεων και του Λογαριασμού Επενδύσεων. Εξαιρούνται αι πράξεις και συναλλαγαί , αι οποίαι αφορούν εις ειδικά τραβηκτικά δικαιώματα αίτινες και θα διεξάγωνται μέσω του Τμήματος Ειδικών Τραβηκτικών Δικαιωμάτων.»
Στην συνέχεα όπως προβλέπεται στην παρ. ν του άρθρου 1 του νόμου 1086/1980 το τμήμα των Γενικών Πόρων τίθεται εις την διάθεση εκάστου μέλους (χώρας) προς κάλυψη των τρεχουσών συναλλαγών αποφεύγοντας χρονοβόρας διαδικασίας.
«Παραγ.ν αρθρο 1 ν.1086/1980. Η παροχή εμπιστοσύνης εις τα μέλη δια της θέσεως των γενικών πόρων του Ταμείου προσωρινώς εις την διάθεσιν αυτών υπό επαρκείς εξασφαλίσεις και ούτως , η παροχή εις αυτά δυνατότητος προς εξομάλυνσιν ανωμαλιών εις τα ισοζύγια των πληρωμών άνευ προσφυγής εις μέτρα καταστροφικά της εθνικής ή της διεθνούς ευημερίας .»
Για τον σκοπό αυτό το Ταμείο χρειάζεται την ίδρυση ενός πολυμελούς συστήματος πληρωμών όλων των συναλλαγών για απόδοση των κερδών σε κάθε χώρα μέλος.
Το άρθρο I (Ν. 1086/1980 ) παρ. ιν που περιγράφει τους σκοπούς ιδρύσεως της κοινοπραξίας αυτής, αναφέρει: “
«Η συνδρομή δια την καθιέρωσιν ενός πολυμελούς συστήματος πληρωμών σχετικώς προς τας τρεχούσας συναλλαγάς μεταξύ των μελών και δια την άρσιν των συναλλαγματικών περιορισμών, αι οποίαι παρεμποδίζουν την ανάπτυξιν του παγκοσμίου εμπορίου».
Στις άνω τρεχούσας συναλλαγάς του Ταμείου των Γενικών Πόρων βασίζεται το σύστημα που θα παρέχει την καθημερινή οικονομική ευμάρεια στους ανθρώπους
Στο άρθρο XXX παραγρ.δ, εδάφια1,2,3,4 (Ν. 1086/1980) διευκρινίζεται τι είναι τρέχουσες συναλλαγές. Παραθέτουμε την παράγραφο δ’ ως έχει: «δ) Πληρωμαί διά τρεχούσας συναλλαγάς σημαίνει πληρωμάς μη αποσκοπούσας εις μεταφοράν κεφαλαίων και περιλαμβάνουν απεριορίστως :
1) Πάσας τας πληρωμάς τας οφειλομένας εν σχέσει προς το εξωτερικόν εμπόριον , ετέρας τρεχούσας εργασίας, περιλαμβανομένων των υπηρεσιών και συνήθεις βραχυπροθέσμους τραπεζικάς εργασίας και πιστωτικάς διευκολύνσεις.
2) Πληρωμάς οφειλομένας υπό μορφήν τόκων επί δανείων και υπό μορφήν καθαρού εισοδήματος εξ ετέρων επενδύσεων .
3) Πληρωμάς συνήθως ποσών δια χρεολύσια ή δια απόσβεσιν αμέσων επενδύσεων, και
4) Συνήθων εμβασμάτων διά δαπάνας διαβιώσεως οικογενείας».
Επισημαίνουμε την διατύπωση του άνω άρθρου ότι δηλαδή οι συναλλαγές αυτές γίνονται απεριορίστως.
Εξάλλου όπως ρητά αναφέρεται, στην άνω κοινοπραξία, ουδείς μπορεί να παρεμποδίσει ή να μεροληπτήσει στο είδος των τρεχουσών συναλλαγών. Συγκεκριμένα το άρθρο VI εδάφιον 3 του Ν. 1086/1980 ορίζει: «Έλεγχοι μεταφορών κεφαλαίων. Τα μέλη δύναται να ασκούν τους αναγκαίους ελέγχους προς ρύθμισιν των διεθνών μεταφορών κεφαλαίου, αλλ’ ουδέν μέλος δύναται να ασκή τους ελέγχους τούτου κατά τρόπον ο οποίος θα περιορίζη τας πληρωμάς δια τρεχούσας συναλλαγάς ή θα καθυστερή αδικαιολογήτως τας μεταφοράς κεφαλαίων προς διακανονισμόν υποχρεώσεων………».
Στο άρθρο ΧΙΙI εδάφιο 2, ορίζεται ότι «Έκαστον μέλος θα ορίζη την κεντρικήν αυτού Τράπεζαν ως Ταμείον καταθέσεων δι’ όλα τα εις το νόμισμά του αποθέματα του Ταμείου, ή εάν δεν έχη κεντρικήν τράπεζαν παν έτερον ίδρυμα αποδεκτόν εις το Ταμείον.»
Επίσης στο άρθρο V εδάφιον 1 του ιδίου νόμου ορίζεται ότι: «Έκαστον μέλος θέλει συναλλάσσεται μετά του Ταμείου μόνον μέσω του οικείου Υπουργείου Οικονομικών , της Κεντρικής Τραπέζης, του Ταμείου Σταθεροποιήσεως ή έτέρας αναλόγου δημοσιονομικής υπηρεσίας , το δε Ταμείον θέλει συναλλάσσεται μόνον μετά των εν λόγω υπηρεσιών ή μέσω αυτών».
Με βάση τα ως άνω άρθρα μεταξύ του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) ως διαχειριστής της Κοινοπραξίας και των φυσικών προσώπων. είναι ο Υπουργός Οικονομικών και η Τράπεζα της Ελλάδος ως ταμείο καταθέσεων (θεματοφύλακας ).
Προς αποφυγή μεροληπτικών πράξεων από τις υπηρεσίες του άνω άρθρου (Υπουργείο Οικονομικών και Τράπεζα Ελλάδος ) εις βάρος των ανθρώπων ο ίδιος νόμος στο άρθρο VIII εδάφιον 3 προβλέπει τα εξής: « Αποφυγή μεροληπτικών πράξεων επί νομισμάτων. Ουδέν μέλος θέλει μετέχει ή θέλει επιτρέπει εις οιονδήποτε των αναφερομένων εις το Άρθρο V εδάφιον 1, δημοσιονομικών αυτού υπηρεσιών την συμμετοχήν εις οιασδήποτε μεροληπτικάς ρυθμίσεις επί νομισμάτων ή πράξεις πολλαπλής τιμής συναλλάγματος, είτε εντός είτε εκτός των περιθωρίων του άρθρου IV ή των τιθεμένων υπό ή δυνάμει του Παραρτήματος Γ, ει μή ως ορίζεται υπό της παρούσης Συμφωνίας ………»
Αναφερθήκαμε σε μερικά άρθρα της σύμβασης αυτής μπορείτε να την κατεβάσετε από την ιστοσελίδα του ΕΘΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ (ΦΕΚ Α 315 /1945) και την μετέπειτα τροποποίησή του με τον νόμο 1086/1980 (ΦΕΚ Α 256/1980) ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ.

 

Read 6481 times Last modified on Sunday, 24 January 2021 15:24